φύλλο 1, ομάδα 3

Κατά τη διάρκεια της σικελικής εκστρατείας ο Αλκιβιάδης ισχυρίστηκε ότι μια εκστρατεία στην περιοχή της Σικελούντας θα έφερνε πλούτη στην πόλη και θα επέκτεινε την αυτοκρατορία της. Ο Νικίας, όμως, ήταν αντίθετος με την αθηναϊκή παρέμβαση, εξηγώντας ότι η εκστρατεία μπορεί να κοστίσει ακριβά και επιτέθηκε στον χαρακτήρα και τα μοτίβα του Αλκιβιάδη.Παρά τον ενθουσιασμό του Αλκιβιάδη για αυτή την εκστρατεία, ο Νικίας ανέλαβε τη διοίκηση της εκστρατείας, καθώς είχε σχέδιο για την ασφαλή κατάληψη της Σικελίας. Σύμφωνα με τη γνώμη του, το μέγεθος του στόλου αυξήθηκε από 60 πλοία σε «140 τριήρεις, 5.100 άνδρες, και περίπου 1.300 τοξότες και ελαφρά οπλισμένους άνδρες».Μια νύχτα, κατά τη διάρκεια των προετοιμασιών για την εκστρατεία, οι ερμές στον πλίνθο με φαλλό, είχαν ακρωτηριαστεί σε όλη την Αθήνα. Αυτό ήταν θρησκευτικό σκάνδαλο και θεωρήθηκε ως κακός οιωνός για την εκστρατεία.ο Ανδροκλής, ένας πολιτικός ηγέτης, χρησιμοποίησε ψευδομάρτυρες, οι οποίοι κατηγόρησαν τον Αλκιβιάδη και τους φίλους του ότι ακρωτηρίασαν τα αγάλματα, βεβηλώνοντας και τα Ελευσίνια Μυστήρια. Αργότερα οι εχθροί του, ιδιαίτερα λόγω του Ανδροκλή και του Θεσσαλού (γιος του Κίμωνα), στρατολόγησαν ρήτορες για να υποστηρίξουν ότι ο Αλκιβιάδης πρέπει να σαλπάρει όπως ήταν σχεδιασμένο και μετά την επιστροφή του, να δικαστεί. Ο Αλκιβιάδης ήταν καχύποπτος για τις προθέσεις τους, και ζήτησε να του επιτραπεί να δικαστεί αμέσως, υπό τον κίνδυνο του θανάτου του, για να καθαρίσει το όνομα του. Αυτή η αίτηση απορρίφθηκε, και ο στόλος σάλπαρε λίγο αργότερα, με άλυτες εκκρεμότητες.Όταν ο στόλος έφθασε στην Κατάνη, βρήκαν την τριήρη Σαλαμίνια να περιμένει να φέρει τον Αλκιβιάδη και τους υπόλοιπους κατηγορούμενους για τον ακρωτηριασμό των Έρμεων ή για τη βεβήλωση των Ελευσινίων Μυστηρίων πίσω στην Αθήνα για δίκη.Ο Αλκιβιάδης είπε στους κήρυκες ότι θα επιστρέψει στην Αθήνα με το πλοίο του, αλλά στους Θούριους απέδρασε με το πλήρωμα του - στην Αθήνα καταδικάστηκε για την απουσία του και καταδικάστηκε σε θάνατο. Η περιουσία του κατασχέθηκε και οι Αθηναίοι υποσχέθηκαν ένα τάλαντο σε αυτόν που θα κατάφερνε να σκοτώσει τους κατηγορούμενους.Εν τω μεταξύ, η αθηναϊκή δύναμη στη Σικελία, μετά από νίκες στην αρχή, κινήθηκε κατά της Μεσσήνης, όπου οι Στρατηγοί περίμεναν τους μυστικούς τους συμμάχους για να οδηγήσουν τους πολίτες σε προδοσία. Ο Αλκιβιάδης, ωστόσο, φοβούμενος ότι θα τεθεί εκτός νόμου, έδωσε πληροφορίες σε φίλους των Συρακουσίων στη Μεσσήνη, οι οποίοι κατάφεραν να αποτρέψουν την είσοδο των Αθηναίων. Μετά το θάνατο του οι υπόλοιποι στρατηγοί τον θεώρησαν ως ανεπαρκή στρατηγό.

Κατά τη διάρκεια της σικελικής εκστρατείας ο Αλκιβιάδης ισχυρίστηκε ότι μια εκστρατεία στην περιοχή της Σικελούντας θα έφερνε πλούτη στην πόλη και θα επέκτεινε την αυτοκρατορία της. Ο Νικίας, όμως, ήταν αντίθετος με την αθηναϊκή παρέμβαση, εξηγώντας ότι η εκστρατεία μπορεί να κοστίσει ακριβά και επιτέθηκε στον χαρακτήρα και τα μοτίβα του Αλκιβιάδη.Παρά τον ενθουσιασμό του Αλκιβιάδη για αυτή την εκστρατεία, ο Νικίας ανέλαβε τη διοίκηση της εκστρατείας, καθώς είχε σχέδιο για την ασφαλή κατάληψη της Σικελίας. Σύμφωνα με τη γνώμη του, το μέγεθος του στόλου αυξήθηκε από 60 πλοία σε «140 τριήρεις, 5.100 άνδρες, και περίπου 1.300 τοξότες και ελαφρά οπλισμένους άνδρες».Μια νύχτα, κατά τη διάρκεια των προετοιμασιών για την εκστρατεία, οι ερμές στον πλίνθο με φαλλό, είχαν ακρωτηριαστεί σε όλη την Αθήνα. Αυτό ήταν θρησκευτικό σκάνδαλο και θεωρήθηκε ως κακός οιωνός για την εκστρατεία.ο Ανδροκλής, ένας πολιτικός ηγέτης, χρησιμοποίησε ψευδομάρτυρες, οι οποίοι κατηγόρησαν τον Αλκιβιάδη και τους φίλους του ότι ακρωτηρίασαν τα αγάλματα, βεβηλώνοντας και τα Ελευσίνια Μυστήρια. Αργότερα οι εχθροί του, ιδιαίτερα λόγω του Ανδροκλή και του Θεσσαλού (γιος του Κίμωνα), στρατολόγησαν ρήτορες για να υποστηρίξουν ότι ο Αλκιβιάδης πρέπει να σαλπάρει όπως ήταν σχεδιασμένο και μετά την επιστροφή του, να δικαστεί. Ο Αλκιβιάδης ήταν καχύποπτος για τις προθέσεις τους, και ζήτησε να του επιτραπεί να δικαστεί αμέσως, υπό τον κίνδυνο του θανάτου του, για να καθαρίσει το όνομα του. Αυτή η αίτηση απορρίφθηκε, και ο στόλος σάλπαρε λίγο αργότερα, με άλυτες εκκρεμότητες.Όταν ο στόλος έφθασε στην Κατάνη, βρήκαν την τριήρη Σαλαμίνια να περιμένει να φέρει τον Αλκιβιάδη και τους υπόλοιπους κατηγορούμενους για τον ακρωτηριασμό των Έρμεων ή για τη βεβήλωση των Ελευσινίων Μυστηρίων πίσω στην Αθήνα για δίκη.Ο Αλκιβιάδης είπε στους κήρυκες ότι θα επιστρέψει στην Αθήνα με το πλοίο του, αλλά στους Θούριους απέδρασε με το πλήρωμα του - στην Αθήνα καταδικάστηκε για την απουσία του και καταδικάστηκε σε θάνατο. Η περιουσία του κατασχέθηκε και οι Αθηναίοι υποσχέθηκαν ένα τάλαντο σε αυτόν που θα κατάφερνε να σκοτώσει τους κατηγορούμενους.Εν τω μεταξύ, η αθηναϊκή δύναμη στη Σικελία, μετά από νίκες στην αρχή, κινήθηκε κατά της Μεσσήνης, όπου οι Στρατηγοί περίμεναν τους μυστικούς τους συμμάχους για να οδηγήσουν τους πολίτες σε προδοσία. Ο Αλκιβιάδης, ωστόσο, φοβούμενος ότι θα τεθεί εκτός νόμου, έδωσε πληροφορίες σε φίλους των Συρακουσίων στη Μεσσήνη, οι οποίοι κατάφεραν να αποτρέψουν την είσοδο των Αθηναίων. Μετά το θάνατο του οι υπόλοιποι στρατηγοί τον θεώρησαν ως ανεπαρκή στρατηγό.